Isang matagumpay na negosyanteng lalaki na tumatanda na at napagtanto niya sa kaniyang sarili na oras na upang pumili ng isang kahalili para maging bagong chief executive ng kaniyang negosyo.
Sa halip na pumili ng isa sa kanyang mga Direktor o sa kanyang mga anak ay nagpasya siyang gumawa ng ibang bagay.
Tinipon niya ang lahat ng mga batang executive sa kanyang kumpanya at Sinabi niya kanila,
"Panahon na para sa akin na bumaba at pumili ng susunod na CEO. Napagpasyahan kong pumili ng isa sa iyo .. ”
Ang mga batang executive ay naGulat, ngunit nagpatuloy ang kanilang boss. "Bibigyan ko ang bawat isa sa inyo ng isang BINHI ngayon - isang napaka-espesyal na BINHI ... Nais kong itanim ninyo ang mga binhi, at diligan at alagaan, at bumalik kayong lahat dito isang taon mula ngayon kasama ang inyong mga lumaking halaman mula sa binhing binigay ko sa iyo. . Hahatulan ko pagkatapos ang mga halaman na dadalhin ninyo, at ang pipiliin ko ay siyang susunod na CEO at mangunguna sa kumpanyang ito. "
Ang isang batang executive, na nagngangalang Jim, ay nandoon sa araw na iyon at siya, tulad ng iba pa, ay nakatanggap ng isang binhi.
Umuwi siya sa bahay at tuwang-tuwa na ikinwento sa kanyang asawa. Tinulungan niya siyang makakuha ng isang paso, mga matatabang lupa at pang-abono at itinanim nila ang espesyal na binhi.
Araw-araw ay dinidilig niya ito at inaabangan kung kailan tutubo ang binhi.
At Matapos ang halos tatlong linggo, ang ilan sa iba pang mga executive ay nagsimulang makipag-usap tungkol sa kanilang mga binhi at mga halaman na nagsisimula ng lumaki.
Patuloy na inilagaan ni Jim ang kanyang binhi, ngunit hindi pa rin ito tumutubo.
Tatlong linggo, apat na linggo, limang linggo ang lumipas, ay wala pa rin.
Sa ngayon ay pinag-uusapan ng iba ang tungkol sa kanilang mga halaman, ngunit si Jim ay tahimik na nakikinig at pakiramdam niya ay unti unti siyang nabibigo.
Anim na buwan ang lumipas - wala pa ring sibol o munting tubo man lang sa paso ni Jim. Nagdududa na si Jim, na sa panahong ito ay maaaring patay na ang kaniyang binhi samantalang sa ibang executive naman ay may mga puno na at mayayabong na ang halaman. Gayunpaman, ay hindi sinabi ni Jim sa kanyang mga kasamahan ang sinapit ng kaniyang binhi.
Ngunit nagPatuloy lang siyang magdilig at magpataba ng lupa - at nagbabakasali siya na baka mabuhay at tumubo pa ang binhi.
Isang taon sa wakas ay lumipas at lahat ng mga batang executive ng kumpanya ay nagdala ng kanilang mga halaman sa CEO para sa nakatakdang inspeksyon.
Sinabi ni Jim sa kanyang asawa na hindi na niya dadalhin ang paso dahil patay na rin naman ang binhi nito. Subali’t sinabi ng asawa ni Jim na dapat ay maging matapat siya sa mga nangyari.
Sobrang sakit nito sa kalooban ni Jim at ito na marahil ang magiging pinaka-nakakahiyang sandali ng kanyang buhay, ngunit inisip niya na tama ang sinabi ng kaniyang asawa. Kayat dinala niya ang kanyang paso na walang tumubong binhi sa loob ng board room.
Nang dumating si Jim ay namangha siya sa iba`t ibang mga halaman na pinatubo ng ibang mga batang executive. Magaganda sila at mayayabong at malulusog. Inilapag ni Jim ang kanyang paso sa sahig at marami sa kanyang mga kasamahan ang tumawa at ang ilan naman ay naawa sa kanya.
Nang dumating ang CEO, ay sinuri niya agad ang silid at binati ang kanyang mga batang executive.
Sa sobrang kahihiyan ay minarapat na lang ni Jim na magtago sa bandang likuran.
"Wow, pagkagaganda naman ng mga halaman, at puno, at bulaklak ang inyong mga pinalaki!," namamanghang sambit ng CEO. "Ngayon ang isa sa inyo ay hihirangin bilang susunod na Chief Executive Officer!"
Biglang nakita ng CEO si Jim na nasa likuran ng silid kasama ang kanyang paso na walang tubo at nasa sahig. Inutusan niya ang Direktor ng Pinansyal na dalhin siya sa harap.
Kinilabutan si Jim at Naisip niya,
"Naku po! Dios ko… Alam ng CEO na ako ay isang kabiguan! Baka paalisin niya ako! "
Nang makarating si Jim sa harap, ay tinanong siya ng matandang CEO kung ano ang nangyari sa kanyang binhi.
Nangangatal at medyo naiiyak na nagkwento sa kanya si Jim.
Pagkatapos nun ay sinabihan ng CEO ang lahat na umupo maliban kay Jim. Tumingin siya kay Jim, at pagkatapos ay inihayag sa mga batang executive, "Narito ang inyong susunod na Chief Executive Officer! Ang pangalan niya ay Jim! "
Hindi makapaniwala si Jim dahil hindi naman tumubo ang kanyang binhi?
Maraming nagtataka at nagbulong bulongan.
"Chairman, Paano po siya magiging bagong CEO?" tanong ng financial executive.
Pagkatapos ay sinabi ng CEO, "Isang taon na ang nakalilipas ngayon, binigyan ko ang bawat isa sa inyo sa silid na ito ng isang binhi. Sinabi ko sa inyo na kunin ang binhi, itanim ito, palakihin ito, at ibalik sa akin ngayon. Ngunit binigyan ko kayo lahat ng pinakuluang buto; patay na sila - at ang mga binhing ito ay hindi na maaaring mabuhay pa.
Lahat kayo, maliban kay Jim, ay nagdala sa akin ng mga puno at halaman at bulaklak. Dahil nalaman ninyo na hindi lalago ang binhi o tutubo man, ay pinalitan ninyo ng isa pang binhi ang binigay ko sa inyo. Si Jim lamang ang may lakas ng loob at katapatan na magdala sa akin ng isang paso kasama ang aking totoong binhi na binigay ko sa kanya na nakalagay dito. Samakatuwid, siya ang karapatdapat maging bagong Chief Executive Officer! ”
We love engagement but please... be responsible when leaving a comment. We have the right to remove if your comment wasn't appropriate and contains spam content.